Pedro Castillo’dan bahsedeyim size önce. Peru devlet başkanlığı seçimlerinde, en yüksek oy alarak, ikinci tura katılacak sol aday. Bir köy öğretmeni. Yakın zamana kadar onu pek kimsenin tanıdığı yoktu. Pek bizim alışık olmadığımız bir yoldan, bu adaylığa yükseliş öyküsü. Öyle piyangodan filan çıkmadı ama. 2017 yılında ülkeyi boydan boya saran, birçok başka grevi de harekete geçiren, öğretmenler grevinin öncülerinden biriydi. Bildik tanıdık nedenlerdi. Düşük maaşlar, kısıtlanan sosyal haklar, yerlerde sürünen eğitim kalitesi ve eğitime ayrılan bütçe ya da ayrılmayan diyebileceğimiz neoliberal konulardı bunlar. Hepiniz yakından bilirsiniz ama Peru ile bizim hiçbir benzerliğimiz yok diyebilirsiniz. Demin saydıklarım da neoliberal tesadüflerden başka bir şey değildir zaten ve ne alakası var canımdır hep.
Ayrıca Peru’ya ne kadar benzemediğimize ilişkin bir yazımı da şuraya koyup konuşmaya devam edelim.
Kamil Kartal ise yakın zamanda, Soma’dan ‘Öyle mi alay komutanı’ haykırışı ile herkesin pencerelerine düşen bir işçi lideri. Haklarını arayan madenciler, bir mezarlıkta geceliyorlardı ve her yer karanlıktı. Bu yüzden çarpıcıydı her şey. Yanlış anlaşılmasın bir mekân tarifi değil mezarlık ve karanlık, içine düştüğümüz bir ruh halinden bahsediyorum, ölümcül bir karamsarlık…
Ve beni kör kuyularda muhalefetsiz bıraktın hissiyatı, daha da kötüsü bunun gerçek olması…
Başka benzeşmezlikler de var onları da sayabilirim. Mesela Pedro Castillo’nun ikinci tura en fazla oy alarak kalmasından sonra, onun ‘terörist örgütler’ mesela ‘Aydınlık Yol’ ile bağlantıları biraz daha keşfedildi. Öğretmenler sendikasında, birçok ‘terörist’ grubun sivil kollarıyla birlikte çalışıyordu. Eski Bolivya devlet başkanı Evo Morales ve eski Uruguay devlet başkanı Jose Mujica onu kutlayınca, işte gördünüz bakışlarıyla başlarını salladılar.
Kamil Kartal adayımız olsa, hiç böyle şeyler söylenmez bizim ülkemizde. Çok demokratik bir ülkeyiz, bilirsiniz.
Bizde pek yakın gündemde seçim filan yok, bir küçük burjuva maceraperesti olarak ben, bütün bunları neden anlatıyorum derseniz, olgular üzerinden bir politik süreci, bütünsel olarak nasıl ‘sol’a, sürükleyebiliriz hikayesi bu.
Meğer ki bana, söylediklerin güzel ama hayal derseniz, mesela Abdullah Gül’ün ortak adaylığı ile mi kurtulacağız bu kokmuş karanlıktan?
Öyle mi alay komutanı…