Zirve, zirvede olan bir film…

Zirve sinemasal olarak da zirvede olan, hem biçim hem içerik olarak çok sağlam bir politik gerilim filmi. Bizce hiçbir has sinemaseverin kaçırmaması gerekir.

13 Ocak Cumartesi 2018 Saat: 09:09 Güncellenme: 14 Aralık Pazartesi 2020 Saat: 16:20

DUVAR - Kolombiya’nın La Cordillera bölgesinde, dağların eteklerinde gerçekleşen bir siyasal zirveyi anlatan Zirve, birçok açıdan benzerlerinden farklı, çok sağlam ve vurucu bir siyasal gerilim filmi. Kurulan atmosfer, hikayenin işlenişi, yaratılan karakterler ve mesajını geçirmek açısından film o kadar üst düzeyde seyrediyor ki, her açıdan çok farklı bir yapım ile karşı karşıya olduğumuzu hemen anlıyoruz. Hatta belki biraz iddialı kaçabilir ancak Zirve yılın bu türdeki (politik gerilim) en iyi filmlerinden biri olabilir.

Zirve, Kolombiya’nın dağlık bir bölgesinde organize edilen bir Latin Amerika siyasal zirvesini konu ediniyor. Dünya siyasetinde ve ekonomisinde çok kritik olan bu zirveye bütün ülkelerin başkanları katılır ve bunlardan birisi de Arjantin’in başkanı Hernan Blanco’dur (Ricardo Darin). Hernan’nın bu zirve sırasında hem ülkesi adına sağlam bir duruş sergilemesi, hem de ciddi ailevi problemleriyle baş etmesi gerekmektedir. Kulağına gelen haberlere göre damadı onu bazı sırlarını açıklamakla tehdit etmekte ve kızı çok ciddi bir depresyon geçirmektedir. Bir de bütün bu sorunların üzerine zirve sırasında ülkelerin anlaşamaması ve Amerikan hükümetinin dışarıdan toplantıdaki bazı ülkelere yanaşması söz konusu olunca Hernan vicdani ve ahlaki birçok ikilem yaşamaya başlar…

SOĞUK BİR DÜNYADAKİ ZİRVE

Zirve’nin mesajlarından ve bu mesajların veriliş şekillerindeki başarısından önce, ilk olarak bizce filmin sinemasal vuruculuğundan bahsetmek gerekir. Zirve’nin temelini oluşturan siyasal zirvenin ülkenin merkezinde bir mekanda değil de ülkenin bu izole bölgesinde, And Dağları'nın yanı başında geçmesi çok yerinde bir karar. Bu soğuk ve kar hakimiyetindeki bölgede hem karakterlerin kendi ülkelerinden ne kadar kopuk olduklarını hem de giderek kızışan siyasal pazarlıklarda nasıl köşeye sıkıştıklarını çok daha iyi hissediyoruz. Muhteşem kadrajlar eşliğinde başta Hernan olmak üzere filmdeki bütün ana karakterler bu buz bölgesindeki bir otelde giderek daha sert ve kritik bir siyasal sürece giriyorlar. Bu otelde yapılan bütün gizli pazarlıklar, siyasal çekişmeler, verilen gözdağları, tehditler her an bu soğuk ortamı sanki çatlatacak bir volkan gibi kaynıyor. Zirvelik bir bölgede gerçekleşen bu zirve sanki dünyanın çöküşüne yol açacakmış gibi bir havaya bürünüyor.

AMERİKALILAR YİNE DEVREYE GİRİYORLAR

Film, her ne kadar Latin Amerika ülkelerinin politikalarını ve siyasal tutumlarını ön plana çıkarsa da film boyunca bu zirveyi uzaktan izleyen ve her an müdahil olabilecek bir Amerika gölgesi ortalıkta süzülüyor. Zaten film sırasında Amerika’nın Meksika başkanını adeta avucuna aldığını da göz önünde bulundurursak, bu onların, aynı zamanda ekonomik açıdan çok önemli olan bu projede yer almak istediklerini ve uygun zamanı kolladıklarını iliklerimize kadar hissediyoruz.

Yalnız Zirve’nin benzerlerinden daha doğrusu Amerikan yapımı politik gerilimlerden ayrılan yanı, bu dışarıdan yanaşmaya ve ilişmeye attığı bakış açısı. Hollywood yapımı olsun veya olmasın genelde Amerika’nın kendi arka bahçelerine baktığı Constant Gardener (2005), Blood Diamond (2006) veya artık çok eskilerde kalan Salvador (1986) gibi filmler hep bir özür, açıklama ve günah çıkarma izliyormuşuz havası yaratır. Bu filmler sinemasal olarak güçlü olsalar da onlarda sanki Amerika’nın hatalarını kabul etme ancak bunları belli bir mantığa oturtma uğraşısı vardır. Ya da filmdeki suç işleyen Amerikalıların yanında ortamı dengeleyen iyi Amerikalılar da yer alır. Zirve ise bu olaya çok ince bir Avrupalı bakış getiriyor. Amerikalıları öcü gibi göstermiyor ancak Amerika’nın olaya bu sefer ciddi bir askeri müdahale ile değil de, ufak ve derinden bir siyasal sızma ile girdiğine dikkat çekiyor. Amerika projeye girmek için doğru zamanı bekliyor, Latin Amerika başkanlarının aklını kişisel veya uluslararası parasal tekliflerle çelmeye çalışıyor. Ancak dediğimiz gibi Zirve, militan bir anti-Amerika bakışına yerleşmiyor, sadece olayı bütün çıplaklığıyla bize sunuyor.

FİLMDEKİ YAN HİKAYELERİN SONUCA BAĞLANMASI

Filmde dikkatimizi en çok çeken noktalardan biri de Zirve’deki yan hikayelerin de ana hikaye gibi sağlam bir sonuca bağlanması daha doğrusu zorlama bir sonuca bağlanmaması. Filmin asıl konusunu teşkil eden zirvede, Hernan’nın ikilemler yaşadıktan sonra adeta şeytana uyması, intihara bile teşebbüs eden kızının iyileşmemesi veya Amerika’ya gizlice boyun eğen ülkelerin zarar görmemeleri, ilk bakışta somut ve mutlu bir sonuç bekleyen seyircileri muğlak bir ortama sokabilir ancak filme bir bütün olarak baktığımızda Zirve’nin zorlama bağlanmaları ihtiyacı yok. Daha doğrusu filmdeki birçok hatalı olayın cezasız kalması (ki seyirci olarak bunu yadırgayabiliriz!) veya ucu biraz açık kalması bizim film sonundaki rahatlama beklentimizi zedeleyebilir fakat dediğimiz gibi Zirve aynen gerçek hayatta da çoğu zaman olduğu gibi adaletsiz, geleceği belirsiz ve vicdani kalıplara uymayan bir hava taşıyor. Bu, filmin gerçekçi havasının ve sert ‘ambians’ının temel direklerinden birisini oluşturuyor.

FİLMDEKİ GRİ KARAKTERLER

Zirve’nin ana karakterleri, filmin konusunun gidişatıyla paralel bir şekilde siyah veya beyaz olmayan, kendi içlerinde yükler taşıyan, acı çeken, sorumluluklarını taşımaya çalışan, nefes alan gri karakterler. Filmin başkarakteri Hernan’la bile ne kadar çok istesek de empati kuramıyoruz. Hatalarını affetmiyoruz, kızıyla olan sorunlu ilişkisinde onun tarafını tutmuyoruz hatta tutarlı kararlarında bile bize ters gelen bir hava var. Bu durum da tabii ki yönetmenin bir kahraman değil canlı bir karakter yaratma çabasını ürünü.

Bu arada filmin bütün oyucularının çok başarılı olduğunu ve Hernan Blanco’yu canlandıran usta oyuncu Ricardo Darin’in bir kez daha muhteşem bir performans gösterdiğinin notunu düşelim.

Zirve sinemasal olarak da zirvede olan, hem biçim hem içerik olarak çok sağlam bir politik gerilim filmi. Bizce hiçbir has sinemaseverin kaçırmaması gerekir.