Noam Chomsky: Şanslıyız ki Trump bir palyaço ama böyle sürmez
Şanslıyız ki, daha önce hiç dürüst ve karizmatik bir politik şahsiyete sahip olmadık. McCarthy oldukça haydut ruhluydu, Nixon çok sahtekârdı, sanırım Trump da çok fazla palyaço; bu yüzden şimdiye kadar şanslıydık ama bu sonsuza dek böyle sürmeyecektir.
Lefty Coaster
Noam Chomsky, Amerika'nın önde gelen entelektüellerinden biri. Daily Kos gazetesine verdiği söyleşide ABD’nin son dönemki siyasal durumuna ilişkin görüşlerini dile getirdi:
"Akademik siyaset bilimlerinde önem verilen bir konu, popülist tutumların kamu politikasıyla karşılaştırılmasıdır. Oldukça açık bir kamu politikası yürütülür. Son zamanlarda yapılan kapsamlı araştırmalarda popülist tutumlara ilişkin birçok bilgi ortaya konuyor. Sonuçlarsa gerçekten sürprizlerle dolu. Oy kullananların yaklaşık yüzde 70’inin (ki bu gerçek seçmen sayısının yarısı kadardır ve bu grup, gelir ölçeğinde yüzde 70’lik dilimin altındadır) kendi temsilcilerinin tutum ve tercihlerine dikkat etmediği tespit edildi. Şayet gelir seviyesini yukarı çekerseniz, daha fazla bağıntı olduğunu görürsünüz. Politikaların belirlendiği kesimdeyse (veriye ulaşabilseydiniz muhtemelen yüzde 1’lik kesim olduğunu görürdünüz) bu rakam biraz daha etkili.”
Suratına vurmak istedikleri insanları nasıl destekliyorlar? Aslında çok da garip değil ve derinlere bakarsanız, birçok etken görürsünüz.
Peki, ortada bir muhalefet olduğunda ne durum nasıl olur? Bu da çok çarpıcı bir nokta. Sanders’ın başarıları, son seçime ilişkin en şaşırtıcı gerçekleri bize gösteriyor. Bu başarı, yüz yıllık Amerikan politik tarihinden bir kopuşu simgeliyor. Dediğim gibi, seçim sonuçlarını yalnızca kampanyaların bütçe büyüklüğüyle bile tahmin edebilirsiniz. Bunu yönlendiren başka etkenler de söz konusu. Sanders’ın ismini bile kimse duymamıştı; zenginlerden destek almadı, şirketlerden de hiç destek yoktu ve medya organları onu görmezden geliyor veya çok az yer veriyordu.
Üstüne üstlük dehşet verici bir sıfat kullanmıştı: “Sosyalist”. O, hiçbir yerden gelmedi. Demokrat Parti adayı Obama destekli Clinton ve parti yöneticilerinin kendisini engelleyen tavırları olmasaydı, adaylığı ve hatta başkanlığı kazanabilirdi. Üstelik “hiçbir şeyden” gelerek kazanabilirdi! Bu gerçek, müthiş bir kırılmadır! Bunu genellersek, yalnızca halkın büyük çoğunluğunun endişelerine cevap veren politikalar önerildiğinde, sonucun nasıl olabileceğine ilişkin bir göstergedir.
Sonuç olarak: Birleşik Devletler’de endişeleri, öfkeyi, ırkçılığı ve geleceğe dair bir kayıp duygusunu harekete geçirebilecek çekici bir figür var olsaydı, bu ülke gerçekten de tehlike altında olabilirdi. Şanslıyız ki, daha önce hiç dürüst ve karizmatik bir politik şahsiyete sahip olmadık. McCarthy oldukça haydut ruhluydu, Nixon çok sahtekârdı, sanırım Trump da çok fazla palyaço; bu yüzden şimdiye kadar şanslıydık ama bu sonsuza dek böyle sürmeyecektir."