Yunus Ülger

DUVAR - Söylence odur ki, Tapduk Emre'nin dergahında kırk yıl hizmet eden Yunus Emre,  bir değişiklik arar, dergahdan ayrılır. Bir süre sonra pişman olup geri döner. Dergahın hizmetçileri, “Şeyhe sorarız, 'Hangi Yunus' derse, bil ki  seni unutmuştur, istemiyordur, eğer 'Bizim Yunus mu?' derse seni unutmamıştır, dergaha dönebilirsin” derler. Tapduk Emre, “Bizim Yunus mu?” der, böylece Yunus Emre piştiği dergaha yeniden kabul edilir.

HAMBURGLULARIN 'BİZİM YUNUS'U

85 yaşında yaşama veda eden Almanya'nın efsane futbolcusu Uwe Seeler de doğduğu, büyüdüğü, yaşadığı ve öldüğü Hamburg kenti ile tüm futbol yaşamını geçirdiği Hamburg futbol takımının Bizim Yunus'u idi. Kentine ve takımına sadakati, engin gönlü, hiç bir zaman ayaklarının yerden kesilmemesi, hep ulaşılır olması dolayısıyla ona Hamburglular, “Bizim Uwe (Unsuwe) diyordu. Kentine ve takımına o kadar bağlıydı ki, İnter Milan'ın zamanında çok büyük bir para olan 1,2 milyon marka transfer teklifini geri çevirmişti. Bugün milyonluk futbolcuların, milyonlarına milyonlar katmak için hiç bir transfer fırsatını kaçırmadıklarını düşününce, Bizim Uwe takdirin en fazlasını hak ediyor.

Neden bu kadar parayı geri çevirdiği sorulduğunda, “Bir Steak'ten fazlasını yiyemem, bir evden fazlasında oturamam” karşılığını vermişti. Ölümünün ardından da futbolculuğundan çok insanlığı, engin gönlü ve mütevazılığı konuşuldu. Yunus Emre'nin, “Biz kez gönül yıktın ise o kıldığın namaz değil” dizesinde ifade ettiği gibi gönül kırmayan, tersine gönül alan bir insandı. Ölümünü duyan Hamburglular, 2005'te yapılan 5,3 metre yüksekliğindeki sağ ayak heykelini mumlar ve çiçeklerle donattılar.

İNSANİ NİTELİKLERİYLE EN YÜKSEK KATLARDAYDI

Kendisi de, “Ben son derece normal bir insanım” demişti. Almanya'nın bir Gerd Müller'i, bir Franz Beckenbauer'i değildi, ancak insani nitelikleriyle en yüksek katlardaydı. Bununla birlikte Hamburg için tam 580 gol attı, Alman Milli Takımı ile dört Dünya Kupasına katıldı. Bunların en ünlüsü, 1966'da İngiltere'de Wembley'de Almanya ile İngiltere arasındaki final karşılaşmasıydı. Almanya'nın uzatmalarda 4-2 yenildiği ve İngiltere tarafından futbol tarihinin en tartışmalı golünün atıldığı maçta, Uwe Seeler Alman Milli Takımı'nın kaptanıydı. Almanya'ya dönüşte, uçaktan indikten sonra takımın önünde başı öne eğik fotoğrafı tarihi geçmişti.

Sadece Alman basını değil, Avrupa basını da Uwe Seeler'in ölümüne geniş yer verdi. İngiltere'nin Guardian gazetesi, “Ahlaki düzeyi yüksek, disiplinli, kazanma hırsı hiç dinmeyen bir futbolcuydu. Güce dayalı geleneksel Alman futbolunun simgesiydi” değerlendirmesini yaptı. İtalyan Gazzetta dello Sport ise, “Bencil bir oyuncu değildi, sempatik, engin gönüllü bir insandı” değerlendirmesiyle Uwe Seeler'i andı.

YAŞAMA ÜZGÜN VEDA ETTİ

Uwe Seeler'in babası liman işçisi ve futbolcu, annesi ev kadınıydı. Doğduğu işçi semtinin tüm çocukları gibi futbol oynamaya sokakta başladı. Tüm  profesyonel futbol yaşamını geçirdiği Hamburg'un 2018'de ikinci lige düşmesi onun en büyük üzüntülerinden biri oldu. Almanya'nın köklü ve başarılı takımlarından Hamburg'un yeniden birinci lige yükseldiğini göremeden yaşama veda etti. 63 yıllık eşi İlka ile mütevazi bir yaşam süren Uwe Seeler, son yıllarda ciddi sağlık sorunlarıyla mücadele ediyordu. Eşi ile birlikte futbola en yakın ilgileri, torunu Levin Mete Öztunalı'nın maçlarıydı. Uwe Seeler'in kızı bir Türkle evlenmişti, Levin Mete bu evlilikten dünyaya geldi, dedesi ve babasının yolunu izleyerek futbolcu oldu. Levin Mete, şu anda Alman Birinci Ligi takımı Union Berlin'de oynuyor.

Her ölüm erkendir aslında, ama dolu bir yaşamın ardından vakti geldiğinde yaşama veda etmek, Mevlana'nın deyimiyle düğün günü olmasa da, huzura kavuşmaktır, geride kalanlar için çok acı olsa da.

Toprağın ve ışığın bol olsun, huzur içinde uyu iyi insan.