Travmaya maruz kalan çocuklar hep aynı oyunu oynar

Klinik Psikolog Emel Güler oyun terapisi ile çocukların yaşadığı sıkıntıların daha kolay anlaşılacağını belirtti. Güler travmaya maruz kalmış çocukların sürekli aynı temada oyun oynadıklarının altını çizdi.

Google Haberlere Abone ol

DUVAR - Klinik Psikolog Emel Güler, travma yaşayan çocuklarda görülen etkilerden bir tanesinin oyunları hep aynı şekilde oynamak olduğunu, bunun nedeninin de çocukların travmayı yenme şekli olduğunu belirtti.

Güler çocuklarda, yetişkinlerde kullanılan psikoterapinin yerine oyun terapisinin kullanılabileceğini ifade etti ve şunları söyledi: "Travmaya maruz kalmış çocuklar sürekli aynı temada oyun oynarlar. Hep aynı oyunu sürekli devam ettirirler. Bu, onların aslında yaşadığı travmayı dışarı aktarma yöntemidir. Bu keşfedildiğinden beri oyunun çocuklar için kullanılan en etkili terapi yöntemi olduğu biliniyor. Yapılan çalışmalarla da çocuklarda görülen pek çok sorunda oyun terapisinin etkili olduğuna dair sonuçlar bulunuyor. Depresyon, çocukluk çağı depresyonu, kaygı bozuklukları, travmalar, çocukların yaşadığı duygusal sorunlar, uyum sorunları, anne-babanın boşanması gibi birçok farklı konuda oyun terapisine başvurulabilir."

OKULA UYUM SAĞLAMAK ÖNEMLİ

İki yaşından 12 yaşına kadar olan çocuklarda oyun terapisine başvurulabileceğini belirten Klinik Psikolog Emel Güler, ailelerin ne tür durumlarda çocuklarını psikologa götürmeleri gerektiğini de şöyle anlattı: "Anne-babalar dikkatli davranırlarsa çocuklarda olan farklılıkları rahatlıkla gözlemleyebilirler. Bir şey yaşamış olabilir, bir şeye şahit olmuş olabilir ama bunun yarattığı farklılık mutlaka çocuk tarafından yansıtılır. Çocuklar bu tür durumlarda içe dönerek sessizleşebilir, çekingen olabilir, arkadaşlarıyla oyuna girmez. Böyle çocuklarda mutlaka normalde olduğundan farklılaşan bir yapı göze çarpar. Bu tip durumlarda aileler bize başvurabilirler. Okulda olan uyum sorunları, arkadaşlarıyla yaşadıkları problemler, fazla duygusal olmaları, fazla hırçın olmaları yani normal akışının dışındaki tepkiler gözlemlendiğinde anne-babalar klinik psikologlardan yardım alabilir."