Çağdaş Atan'ın Juanfran’ı neden klasik bek gibi oynattığı anlayamadım. Fenerbahçe’nin sol tarafından gelebilecek büyük tehlike neredeydi, doğrusu bütün çabalarıma rağmen bunu fark edemedim. Hem Juanfran’ı bu kadar derinde bekletmek hem de sağ tarafta, Davidson’u neredeyse orta sahanın üstünde topla buluşturmak, hangi yaratıcı taktik düşüncenin ürünüydü bilmiyorum. Bildiğim tek şey bu iki kararın da Alanyaspor’u Fenerbahçe kalesinde uzak tuttuğuydu. Bir de buna ortanın sağına Berkan'ı yerleştirmek kararı eklenince, ortaya çıkan sonuç sanki Çağdaş Atan'ın, Erol Bulut’u yenilgiye uğratmak için İstanbul’a gelmediği sonucunu tescil ediyordu.
Çağdaş Atan’ın Fenerbahçe maçını, Fenerbahçe imajı yüzünden yanlış kurguladığı çok açıktı. Juanfran gibi Türkiye liginin zirvesinde yer alan bir savunmacıyı, sadece savunma yapmakla görevlendirmek, Juanfran’ın yeteneklerini inkar etmekle eş değer bir düşünceydi. Bütün maç boyunca Caulker, Juanfran'ı ileriye taşıyacak bir tek yaratıcı pas atamadı. Juanfran, geride gömülü kalınca, Efecan’ın sağ tarafı kullanması tesadüflere kaldı.
Aynı şeyleri, Moubandje ve Davidson ilişkisi için söylemek gerek. Çağdaş Atan hayali ve güçlü tehditler uğruna, üçüncü bölgeyi ikinci bölgeyle birleştirerek, takımın ileriye gitmesine engel oldu. Alanyaspor el freni, aslında Çağdaş Atan’dan başkası değildi.
İkinci yarıda ise Çağdaş Atan öyle oyuncu değişiklikleri yaptı ki, onun oyun bilgisinden ve maç okuma yeteneklerinden kuşkulanmak için yeterli sebep oluşturdu. Berkan bir acemi oyuncu olarak, oyuna hiçbir pozitif katkı yapmazken, onu oyunda tutup, Siopis’i dışarı çıkarmak, bence skandal düzeyinde bir karardı. Arkasından sanki, bütün bunlardan sorumlu kişi Juanfran’mış gibi onu oyundan alıp yerine T. Bingöl’ü almak, maçın hangi talebiyle açıklanabilir doğrusu bilmiyorum.
Hele Davidson, Mustafa Pektemek değişikliği, arızalı oyunu tümden istikrarsızlaştırdı. Çağdaş Atan yanlış kurguladığı oyunu, yanlış müdahalelerle zıvanadan çıkardı ve zaferi kendi eliyle Fenerbahçe’ye armağan etti.
Anlaşılan Erol Bulut, Çağdaş Atan’dan korkmuştu ama Çağdaş Atan da, bu korkuyu fark edemeyecek kadar Fenerbahçe’den ürkmüştü. Erol Bulut, Alanyaspor’a saygı göstererek bir kontra plan ile maça çıktı. Bu çok doğru bir karardı. Alanyaspor’u set oyununa mecbur etme ve kapılan toplarla gol aramak çok mantıklıydı.
Ama Çağdaş Atan’ın kendi takımını biraz geriye çekmesi, Erol Bulut’un işini daha çok kolaylaştırdı. Nitekim, Davidson ve Juanfran’ın hücumlara en geriden katılması, Fenerbahçe’ye, Alanyaspor’u ikinci bölgede baskılama imkanı sağladı. Fenerbahçe’nin bütün tehlikeli atakları hep buradan geldi ve Çağdaş Atan kenardan sadece izledi.
İyi bir takıma sahip bir teknik adam neden bu kadar korkar? Bilmiyorum.