YAZARLAR

2017 kararları...

“Ben de yeni yıla umutlu başlamak, bu bunalımdan kurtulmak, bir şeyleri değiştirmek için güç toplamak, iyi şeyler yapmak istiyorum ama yani nasıl olacak ki, of pof!” diyorsanız, hizmet ayağınıza geldi. İşte size yardımcı olacak birkaç yeni yıl kararı...

Bugün, yeni yılın ilk günü. Aylarca “Ne pis yılmışsın 2016! Bit artık, git artık!” dedik, dedik; sonunda bitti ve sinsi sinsi sırıtarak gitti.

Eskiden TRT’deki yılbaşı programlarında nefis bir canlandırma olurdu. Biten yıl, bir ak sakallı dede olarak, sırtında taşıdığı ağır bir torbayla kambur kambur yürüyerek, ekrandan çıkardı. O gidince, ekranın öbür tarafından bebek bir yeni yıl gelirdi. Eski yıl ne kadar mutsuzsa, yeni yıl da o kadar mutluydu.

Bebek yıl, umut doluydu. Yeni bir başlangıç yapıyordu. Neler olacak, neler bitecek bilmiyordu. Güzellikler bekliyordu. Gülümsüyor da gülümsüyordu.

Zavallı eski yıl, çok yaşlıydı. Yorgundu. Bir an önce gidip ölmek istiyordu. Yok olmak, hatırlanmamak, silinmek. 365 gün boyunca neler olduysa, hepsini sırtındaki torbaya doldurmuş gidiyordu. Kimse onun için üzülmüyordu. Gidişi, kuruyemişler ve tombalalarla kutlanıyordu.

Bizim 2016’nın torbası, bugüne kadarki bütün eski yılların torbasından daha ağır. İçinde neler yok ki?

Katliamlar, patlayan bombalar, kınamalar, ölümler, yaralanmalar, kayıplar, çatışmalar, savaşlar, depremler, düşen uçaklar, çıkan yangınlar, acılar, yalanlar, manyaklıklar, zevksizce yükselen betonlar, hırslar, işkenceler, yollar, köprüler, darbeler, operasyonlar, harekatlar, o haller, bu haller, krizler, yoksulluklar, gözaltılar, tutuklamalar, baskılar, tacizler, karanlıklar, her türlü şiddet, nefret, haksızlık, vicdansızlık, mutsuzluk var.

Evet, bunların hepsi (ve daha fazlası) bir yıla sığdı. Hepsini yaşadık. Bu yılın bir an önce bitmesini isterken, bütün bunların, 2016’yla birlikte gitmesini istedik.

Gittiler mi? Hayır. Bebek 2017’miz, gerçekten mutlu, umutlu gülümsüyor mu? Öyle olmadığını biliyoruz. Dünden bugüne değişen hiçbir şey olmadığını, torbanın tam ortada öylece durduğunu...

Peki, ne yapalım? Oturup ağlayalım mı? Bu bebeği hiç sevmeyelim mi? Onu beraberce büyütmek istemeyelim mi? Hep beraber kara bir duman olup tütelim mi?

Umutsuzluktan patlamak üzere olduğumuz için, bu yıl kimsenin “yeni yıl kararları” almadığından eminim. (Zayıflamak, spor yapmak, sağlıklı otlar yemek, çeşitli kötü alışkanlıkları bırakmak, para biriktirmek, erken kalkmak gibi, 15 gün sonra vazgeçilme ihtimali yüksek kararlardan bahsetmiyorum. Onlar alınır, verilir, biraz yapılır, biraz unutulur filan.)

“Ben de yeni yıla umutlu başlamak, bu bunalımdan kurtulmak, bir şeyleri değiştirmek için güç toplamak, iyi şeyler yapmak istiyorum ama yani nasıl olacak ki, of pof!” diyorsanız, hizmet ayağınıza geldi. İşte size yardımcı olacak birkaç yeni yıl kararı... (Şimdilik bunları alın, sonra olaylar gelişecek.)

Bütün yıl boyunca...

1. “Bu daha iyi günlerimiz...” demeyeceğim.

2. Boş boş ve umutsuzca konuşarak, etrafımdaki insanların ruhlarını kurutmayacağım, yaşam enerjilerini emmeyeceğim, koşarak kaçmak istemelerine sebep olmayacağım.

3. Bir şey yapmadıkları için birilerini eleştirmeden önce “Acaba ben ne yapıyorum yahu?” diye soracağım. Sonra bir şey yapacağım.

4. Bir şey yaptıkları için birilerini eleştirmeden önce “Acaba ben neler yapmıyorum yahu?” diye soracağım. Sonra yine bir şeyler yapacağım.

5. Oturduğum yerden memleketi kurtarmanın mümkün olmadığını (en azından) düşünmeye başlayacağım.

6. Olan bitenlere, sosyal medyada iyice atıp tuttuktan sonra “Oh, bugün de üzerime düşeni yaptım.” diyerek mışıl mışıl uyumayacağım.

7. Birilerine hoş görünmek, daha fazla sevilmek için saçma sapan şeyler yazmayacağım, paylaşmayacağım.

8. Birileri bir şeye üzülünce “Dün neredeydin? Şuna niye üzülmedin? Buna niye az üzüldün? Ona niye tam üzülecekken, bir an hafifçe gülümsedin? Niye yeterli miktarda üzülmedin?” diye sormayacağım.

9. Bu kadar unutkan olmayacağım.

10. Duyduğum her şeye, hemen inanmayacağım. Okuduğum şeyin kaynağını kontrol etmeden, doğruluğundan emin olmadan paylaşmayacağım.

11. Bir şey üretmeden, üretenlere burun kıvırmayacağım.

12. “İzlemiyorum” dediğim dizileri, yarışmaları, saçmalıkları gerçekten izlemeyeceğim. “Okudum” dediğim kitapları gerçekten okumaya çalışacağım.

13. Daha iyi bir insan olmaya çalışacağım.

14. Daha iyi bir insan olamıyorsam, insan olmaya çalışacağım.

15. İnsan olamıyorsam, insan olmaya çalışanların yoluna çıkmayacağım.

16. Umut etmeye çalışacağım.

17. Ölmemeye çalışacağım.

Kararlarınızı ve yeni yılınızı kutlar, son bir hatırlatma yapmak isterim: Herkes kendi umudunun önünü temizlerse, her yer pırıl pırıl olur.


Reyya Advan Kimdir?

Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi’nden mezun oldu. 13 yıl, İstanbul’da çeşitli uluslararası reklam ajanslarında, reklam yazarlığı yaptı. Çocuk hikâyeleri ve masallar yazdı. İstanbul’un trafiğine ve nem oranına daha fazla dayanamayarak, Ankara’ya geri döndü. 2009’da, Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi’nde öğretim görevlisi oldu. Reklamcılık, yazarlık, sunum teknikleri gibi alanlarda dersler veriyor. Kurbağalara olan abartılı ilgisi dışında, normal bir insan.